Ooit liep fotografe Astrid Hermes door persoonlijke omstandigheden zelf door de gangen van het voormalige rechtbankgebouw aan de Parnassusweg in Amsterdam. Haar verhaal is er één van vele anderen die zich binnen deze muren hebben afgespeeld. Met een bijzondere fotoserie roept ze deze verhalen op. The Lingering geeft een stem aan een gebouw dat in de loop der jaren zoveel heeft beleefd.

Het gebouw is stille getuige van alle mensen die door deze kille gangen hebben gelopen. Nu de nerveuze voetstappen zijn verdwenen, biedt het lege gebouw ruimte voor reflectie, bezinning en in sommige gevallen afsluiting. Astrid Hermes vertelt zowel flarden van haar eigen verhaal, als die van lotgenoten. Ze zijn verenigd in spanning, verdriet, begrip, en herkenbaarheid. In elke foto die in een van de zittingszalen getoond wordt, zijn de littekens zichtbaar.

Kenmerkend voor het werk van Astrid Hermes, is dat de kracht van de foto’s voornamelijk ligt in het onuitgesprokene en niet uitgebeelde. Zelfs in levensgrote prints weet ze de blik van de kijker te leiden naar betekenisvolle details. Het zijn aanwijzingen voor een mogelijk verhaal dat zich afspeelt achter het beeld. Astrid zoekt naar betekenissen voorbij het zichtbare en verbindt zich zo via het suggestieve met de intieme belevingswereld van de toeschouwer. Het verhaal en de bijbehorende emotionele spanning die wordt gesuggereerd wordt door de toeschouwer aangevoeld. De ontwrichtende zwaarte die de gebeurtenissen in de rechtszaal voor de betrokkenen hebben gehad, krijgt op deze locatie een extra lading mee.

Over de rechtbank

The Lingering heeft een tweeledige ambitie; de tentoonstelling biedt reflectie op het verleden maar bouwt tevens een brug naar de toekomst. Het deels monumentale voormalige rechtbankgebouw aan de Parnassusweg wordt herontwikkeld tot museum voor hedendaagse kunst. In de tussentijd worden verschillende ruimtes aldaar door ondernemers binnen de kunstsector ingezet als tijdelijke werkplek. Om deze belangrijke overgang te markeren, heeft de fotografe in haar project de architectonische functie van het gebouw belicht. De betonstructuur die door het hele gebouw doorgevoerd is, is kenmerkend voor het werk van architect Ben Loerakker (1931 – 2021). Hij zag zichzelf als een structuralist. Het gebouw is een van de zeldzame voorbeelden van het Brutalisme in Nederland. Als gerechtshof was slechts een klein deel toegankelijk. De bezoekers van de tentoonstelling krijgen nu een kijkje achter de schermen. De foto’s worden in de voormalige zittingszaal getoond, een zaal waar de meest spraakmakende zaken zoals de Heineken rechtszaak in het verleden plaatsvonden.

Over Astrid Hermes

Astrid Hermes (1969, Amsterdam) is opgeleid als beeldend kunstenaar bij de HKU te Utrecht en het San Francisco Art Institute. Sinds de jaren 90 is zij actief als fotograaf. Ze is sindsdien voor verschillende prijzen genomineerd, waaronder het Prix de Rome (1996) en het van Bommel van Dam Prijs (2001). Het werk van Astrid Hermes wordt regelmatig tentoongesteld in binnen- en buitenland o.a. in het Huis Marseille in Amsterdam, het MOMA

Hokkaido in Japan, het museum of modern art in Bandung (Indonesië) en in verschillende locaties in New York en Hamburg.

De pop-up tentoonstelling opent in de zittingszaal van het voormalige rechtbankgebouw aan de Parnassusweg 220 en is te zien van 7 oktober 2022 t/m 9 oktober 2022. Je bent vanaf 18 uur van harte welkom om deze opening met ons te vieren. Tijdens de feestelijke opening wordt er een artist talk gehouden.